تاریخچهی این محصول تقریبا” به سال ۱۹۸۰ برمیگردد، هنگامی که این پیشنهاد و طرح آن از طریق دکتر فوجیو ماسوکا در شرکت توشیبا مطرح شد. فلش مموریها برای ذخیرهی دیتا به باتری نیاز ندارند، بنابراین باعث پایین آوردن وزن، حجم و استفاده از برق وسایل میشوند. دیتاهای داخلشان متغیر هستند و همانند کارت حافظه، ذخیره سازهای با گنجایش بالا را میتوان توسط این مدل حافظه تهیه کرد. نسبت به فلاپی دیسک و هارد دیسک با سرعت بالاتری به دیتاها دسترسی دارد و از جهت دیگر مقاومت بیشتری در برابر شوک، ضربه و آب را از خود بروز میدهد.